CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مرور زمان در کلاهبرداری و مصادیق آن

عنوان مقاله: مرور زمان در کلاهبرداری و مصادیق آن
شناسه ملی مقاله: ICMHSR03_132
منتشر شده در سومین همایش بین المللی پژوهش های مدیریت و علوم انسانی در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

نرگس نیری - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی ، دانشگاه
سمانه براتی - دانشجوی کارشناسی ارشد جزا و جرم شناسی
نبی الله جهانگیری - دانشجوی کارشناسی ارشدحقوق خصوصی

خلاصه مقاله:
درقوانین قبل از انقلاب مرور زمان صریحا بیان شده بود و انواع آن نیز ازمقررات قانون مجازات عمومی و قوانین دیگرقابل استنتاج بود. مرور زمان عبارتست ازاین که پس ازگذشت مدتی از وقوع جرم، تعقیب کیفری یا صدور حکم مجازات ویا اجرای آن صورت نخواهد گرفت.مرورزمان دراکثرسیستم های داوری کشورهای جهان پذیرفته شده است.درایران تا سال 1357 در کلیه جرایم به استناد مواد 49 تا 53 قانون مجازات عمومی مرور زمان اعمال می شد؛ اما پس از پیروزی انقلاب اسلامی مرور زمان به دلیلمخالفت با شرع از نظام جزایی حذف گردید. در تحقیق حاضر به بررسی مرور زمان در کلاهبرداری و مصادیق آن می پردازیم. که نتایج تحقیق بدین شرح می باشد که برطبق ماده 109 ق.م.ا مصوب 92/2/1 جرایم مطروحه آن ماده رااز شمول مرور زمان استثناء کرده که در بند ب جرایم اقتصادی شامل کلاهبرداری و جرایم موضوع تبصره ماده 36 این قانون (ق.م.ا) با رعایت مبلغ مقرر در آن ماده مطرح شده است بنابراین در جرم کلاهبرداری، مبلغ کلاهبرداری جهت عدم شمول مرورزمان اهمیت ندارد و جرم کلاهبرداری به هر مبلغ طبق ماده 109 ق.م.ا م مشمول مرور زمان تعقیب، صدور حکم و اجرای مجازات نمی شود.

کلمات کلیدی:
زمان، کلاهبرداری، عدم شمول مرور زمان

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/787560/