اندازه گیری و ارزیابی آلودگی صوتی در سالنهای آسیاکنی و فلوتاسیون واحد پر عیار کنی امور تغلیظ

سر و صدا علاوه بر اثر داشتن روی وضعیت روانی و بازده کار افراد بر روی وضعیت عمومی بدن نیز اثراتی از قبیل سردردر، سرگیجه ، افزایش فشار خون ، اختلالات حافظه و اعصاب مغزی ایجاد می نماید. بنابراین آلودگی صوتی یکی از مشکلات زیست محیطی و همچنین یکی ازمعضلات کاری به شمار می رود و کاهش آن در اکثر واحدهای صنعتی مد نظر است. این پژوهش به منظور شناخت و تشخیص میزان الودگی صوتی در نواحی مختلف واحد آسیا کنی و فلوتاسیون کارخانه پر عیارکنی، تعیین محدوده های مجازی کاری و شناسایی منابع مولد صدا انجام گردید. بدین منظور مختصات بیش از 550 نقطه در نواحی مختلف نسبت به مبداهای فرضی تعیین و در زمان عدم شارژ گلوله به آسیاب ترازهای (L(max), L(eq), L(10), L(90), L(min) در این نقاط اندازه گیری شد. سپس اطلاعات حاصل از اندازه گیری به نرم فازار Surfer7 وارد و نمودارهای انتشار صدا بصورت کانتورهای رنگی و توپوگرافی تهیه گردیند. بررسی نمودارها نشان دادکه 96% مساحت ناحیه آسیابهای اولیه 99% مساحت ناحیه نوار 100،13% نقاط راهرو جنب نوار ریجکت و اتاق بلوورها، 50% نواحی آسیابهای ثانویه، 20% سالن سلولهای شمالی دارای تراز صدای بالاتر از حد استاندارد (85 دسیبل برای 8 ساعت) می باشند. آلودگی صدا در اتاق کنترل نیز بیش از حد استاندارد (65-55 دسیبل) تعیین گردید. بواسطه اثرات زیان آور صدای ضربه ای که از شارژ گلوله ناشی می شود باید تاثیرات و زیانهای ناشی از آن را در ناحیه آسیابها 8-2 دسیبل از مقدار اندازه گیری شده در نظر گرفت. در این تحقیق همچنین عملیات شارژ گلوله به آسیب و بارگیری آن، بخشهای انتقال نیرو به آسیاب ، پاشش آب ، نفوذ صدا از یک ناحیه به ناحیه دیگر و عیوب فنی مهمترین منابع آلودگی صدا شناخته شدند و جهت کنترل آلودگی صوتی، استفاده از لاستیک ، مواد جاذب و پوششهای مناسب بر روی منابع ایجادکننده صدا پیشنهاد گردید.

Keywords:

کارخانه پر عیار کنی , فلوتاسیون , آلودگی صدا , استاندارد