مدل تلفیق اقتصاد مقاومتی و مهندسی (مدیریت) ارزش و نقش مهندسی ارزش در نیل به اهداف اقتصاد مقاومتی

اقتصاد مقاومتی از مهمترین مسایل کشور است که در پی مقاوم سازی، ترمیم ساختارها متناسب با امکانات موجود می باشد. با توجه به ابلاغ سیاست اقتصاد مقاومتی در اقتصاد ایران از طرف رهبر معظم انقلاب و بر اساس بند یکم اصل 110 قانون اساسی که پس از بررسی در مجمع تشخیص مصلحت نظام و ابلاغ آن به روسای سه قوه کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی و گاز، افزایش تولید و اشتغال از جمله مواردمطرح شده در سیاست های 24 گانه اقتصاد مقاومتی قرار گرفت، یکی از بهترین راهکارهای تحقق این اقتصاد استفاده از ابزارهای کارآمد است که بتواند استقلال کشور را تامین نماید. در همین راستا مهندسی ارزش یکی از ابزارهای مدیریتی است که بصورت سیستماتیک و کاربردی در بهبود فرایند حل مسیله، کاهش هزینه ها و عملکرد طرح ها نه تنها در زمان تحریم موثر می باشد، بلکه می تواند باعث پیشرفت و عدم وابستگی شود. مهندسی ارزش با یک رویکرد کارکرد گرا می تواند مولفه های غیر ضروری را که موجب تحمیل هزینه های اضافی و اتلاف زمان می شود را شناسایی و حذف نماید. در این مقاله سعی شده با ارایه مدلی تلفیقی با استفاده از رویکردی تحلیلی نظری و با تبیین نظریه های موجود یک رابطه میان اقتصاد مقاومتی و مهندسی ارزش تعریف کرد که چگونه می توان از تکنیک مهندسی ارزش در مستحکم سازی بنیادهای اقتصاد مقاومتی استفاده نمود و با استفاده از آن می توان نتیجه گرفت که مطالعات مهندسی ارزش در جهت تحقق سیاست های اقتصاد مقاومتی (ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری) می باشد و می تواند زمینه صرفه جویی در طرح های بزرگ اقتصادی عمرانی و صنعتی و خدماتی را فراهم سازد و موجب افزایش سودآوری و بهره وری گردد.

Keywords:

اقتصاد مقاومتی , مهندسی ارزش , کاهش هزینه های اضافی