اعظم فتحی - دانشجوی رشته مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری
داود عبداللهی - دکترای تخصصی، عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری

هدف: هدف از انجام این تحقیق بررسی رابطه آموزش و رشد اقتصادی است. 2-1 . مواد و روش تحقیق: در این تحقیق از روش کتابخانه ای استفاده شده است. به همین منظور از منابع چاپی و دیجیتالی شامل کتاب، مقاله و تحقیقات دیگران استفاده شده است. 3-1 . یافته ها و نتایج: رابطه بین آموزش و رشد اقتصادی یکی از موضوعات مهم در ادبیات اقتصادی است. مارشال سرمایه گذاری در نیروی انسانی را بهترین نوع سرمایه گذاری می داند. به عقیده آدام اسمیت انسان ها با آموزش به سرمایه مبدل می شوند و جامعه می تواند از توان تولیدی آنها به صورت بهتری بهره مند شود. از دهه 1960 به بعد سرمایه گذاری در آموزش های رسمی و غیررسمی و تربیت نیروی انسانی موجب شد تا مهارت های نیروی کار افزایش یابد و آگاهی و تحرک لازم برای توسعه اقتصادی فراهم شود. از این رو، آموزش جای خود را در تحلیل ها و برنامه ریزی های اقتصادی به طور وسیعی باز کرد. شولتز و دنیسون از اقتصاد دانانی هستند که در مدل های رشد برای اولین بار آموزش را به عنوان یکی از عوامل تولید در کنار سایر عوامل قرار دادند و آن را به عنوان یکی از عوامل مهم رشد اقتصادی محسوب کردند. شولتز از آموزش به عنوان نوعی سرمایه گذاری یاد و بیان می کند که کلید توسعه اقتصادی انسان است، نه منابع مادی. به اعتقاد شولتز بهبود کیفیت نیروی کار ناشی از سرمایه گذاری در نیروی انسانی است. در واقع، می توان گفت که آموزش می تواند در سطح خرد بر افراد و بهره وری آنها و هم در سطح کلان بر عملکرد اقتصاد تاثیر بگذارد.

سرمایه انسانی، رشد اقتصادی، شاغلین تحصیل کرده، آموزش