منصور نورمحمدخالص - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (ره) شهر ری، دانشکده مدیریت و حسابداری
داود عبداللهی - دکترای تخصصی برنامه ریزی آموزشی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (ره) شهرری، دانشکده مدیریت و حسابداری
ندا رضایی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام (ره) شهر ری، دانشکده مدیریت و حسابداری

مدیریت دانش یعنی فرآیند استفاده خلاق، موثر و کارآمد از کلیه دانش و اطلاعات در دسترس سازمان به نفع مشتری و در نتیجه به سود خود سازمان و یا به عبارت دیگر فرآیند تبدیل دانش ضمنی به دانش کاربردی. مدیریت دانش در بیشتر سازمان ها هنوز در مرحله ابتدایی خود می باشد و این در حالی است که مدیریت داده و مدیریت اطلاعات، کانون تحقیقات قابل توجه ای در حوزه سیستم های اطلاعات به خود اختصاص داده است. مدیریت دانش به طور فزاینده ای، یک فعالیت داد و ستد تفکیک ناپذیر برای بیشتر سازمان ها می باشد. سازمان ها برای بقا در محیط به شدت رقابتی امروزی، باید دانش جدید را در سازمان خود ایجاد نموده و آن را تبدیل به کالاها و خدمات نمایند. برای رسیدن به این هدف، بایستی مقوله دانش، درون سازمان ها مدیریت شود. سازمان های موفق آنهایی هستند که نیروی انسانی دانشگر بیشتری در اختیار دارند و دانش پرسنل خود را به توانایی سازمانی تبدیل می کنند. با توجه به اینکه دانش از داده ها و اطلاعات نشات گرفته بنابراین ضروری است برای موفقیت سازمان ها، به خصوص سازمان های آموزشی که درگیر تحولات و دگرگونی های روز می باشند، دانش روز و مدیریت دانش در راس برنامه های سازمان مورد توجه قرار گیرد. در این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای، با استفاده از منابع چاپی و دیجیتالی شامل کتاب، مقاله، پایان نامه و تحقیقات دیگران سعی گردیده است به بررسی و معرفی مدیریت دانش به عنوان ابزاری برای استفاده هر چه بیشتر سازمان های آموزشی، بررسی مدل های موثر مدیریت دانش، راهبردهای پیاده سازی مدیریت دانش در سازمان های آموزشی و واکاوی نقش مدیریت دانش در سازمان های آموزشی پرداخته شود.

مدیریت دانش، مدل های مدیریت دانش، سازمان های آموزشی، مدیران آموزشی