سعداله سنگینی - دانش آموخته کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و دانشجوی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سیدرمضان موسوی - هیات علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

اگر چه واژه گردشگری تداعی کننده رونق اقتصادی و توسعه اجتماعی است. ولی در مجموع توسعه گردشگری آثار منفی متعددی بر محیط زیست دارد. گردشگری از نظر زیست محیطی همچون تیغی دو لبه در ارتباط با محیط طبیعی و انسانی عمل می نماید. در این تحقیق پیامدهای منفی توسعه گردشگری بر روی محیط زیست در سه بخش عمده مصرف منابع، رفتارهای ساکنان آن منطقه و گردشگران در قبال محیط و آلودگی آن دسته بندی و مورد بررسی قرار گرفته است. در میان روش های ارزیابی اثرات زیست محیطی، روش ماتریس لیوپولد برای فاکتورهای محیطی (محیط فیزیکی، محیط بیولوژیکی، محیط اجتماعی و فرهنگی) مناسب تشخیص داده شده است. برای سنجش تاثیر فعالیت ها بر روی پارامترهای زیست محیطی با توجه به مدل پیشنهادی مخدوم (1369) جهت کمی کردن فعالیت ها، با اعدادی بین 5- تا 5+ ارزش گذاری گردیده است. نتایج ارزیابی اثرات زیست محیطی با ماتریس لیوپولد حاکی از آن است که 75 درصد پیامدها بر روی فاکتورهای مورد مطالعه، تخریبی بوده و تنها 25 درصد پیامدها مثبت است. با توجه به میانگین رده بندی ها که کمتر از 5/3- در هیچ سطر و ستونی دیده نمی شود، پروژه تایید می گردد. نتایج این تحقیق نشان داده است که پیامدهای منفی بر روی خاک، آب، اقلیم، گونه های گیاهی، گونه های جانوری و زیستگاه بیشتر بوده است. ظرفیت برد واقعی با اعمال محدودیت عوامل اقلیمی293760 نفر در سال، که بیش از ظرفیت واقعی منطقه می باشد .

گردشگری، ماتریس لیوپولد، ارزیابی اثرات زیست محیطی (EIA)، ظرفیت برد