نقش آب مجازی در مدیریت و بحران منابع آب

افزایش رشد جمعیت و مصارف روزافزون آب سبب محدودیت و کاهش کمی و کیفی منابع آب در ده ه های گذشته گردیده است. این تاثیرات در نواحی خشک و نیمه خشک مشهودتر و ملموس تر میباشد. آب مجازی به مقدار آب پنهانی اطلاق میگردد که برای ارایه خدمات و تولید کالاها همچون غذا مورد نیاز است. صفت مجازی بدان معناست که این بخش آب در کالای تولیدی وجود فیزیکی ندارد و آبی است که در جریان تولید، مصرف شده است. در این تحقیق، مبادله آب مجازی در ارتباط با منابع آب موجود، به عنوان راهی برای کاهش تنش آبی ارزیابی می شود. بدین ترتیب، مبادله آگاهانه آب مجازی، به عنوان یک تدبیر سیاسی و اساسی در مدیریت منابع آب، همراه با اصلاحات منطقی در ساختار کشاورزی، امنیت بلند مدت غذایی و مصرف پایدار آب را تامین نماید .میزان نیاز آبی محصولات کشاورزی در کشورهایی که در کمربند حاره ای خاورمیانه واقع شده اند منجمله کشور ایران، به سبب تغییرات اقلیمی بمراتب بیشتر از سایر کشورهاست. نتایج و آمار تجزیه و تحلیل شده در سالیان اخیر نشانگر آن است که آب مجازی وارداتی بیشتر از آب صادراتی میباشد و ایران کشوری وارداتی از لحاظ آب مجازی محسوب میگردد. در این تحقیق مشکلات کم آبی و کشت و زرع در استان اصفهان مورد مطالعه قرار می گیرد تا برای مشکل کم آبی استان با توجه به مبحث آب مجازی راهکار هایی مشخص شود. انتظار می رود که با روند رو به افزایش کم آبی در ایران، نقش آب مجازی در تنشهای آبی و امنیت غذایی افزایش یابد.

Keywords:

منابع آب , آب مجازی , محصولات کشاورزی , نواحی خشک و نیمه خشک