الگوگیری از معماری سنتی ایران در استفاده از انرژی زمین گرمایی برای ساختمانهای امروز

پرداختن به نکتههای معماری پایدار، بدون شناختن نکتههای معماری گذشتگان کامل نیست. معماری سنتی ایران، آسایش فضای داخلی را بدون استفاده از دستگاههای انرژیبر و آلودهکننده امکانپذیر میسازد. امروزه با توجه به مسئلهی بحران انرژی،صرفه جویی در مصرف آن به یک ضرورت تبدیل شده است؛ که با کاربرد انرژیهای نو در ساختمان میتوان در مصرف انرژی صرفهجویی کرد. آنچه این مقاله قصد پرداختن بدان را دارد، بررسی الگوهای ارزشمند در معماری سنتی ایران، با تاکید بر انرژی زمینگرمایی میباشد. فرضیه عمومی پژوهش آن است که معماری سنتی ایران قابلیتهای گستردهای در ارائه راهکارهای استفاده از انرژی زمین دارد و میتوان از آنها برای طراحی ساختمانهای جدید بهره گرفت. در این رابطه چند نمونه از تجارب طراحی پایدار در معماری گذشته و امروز معرفی و تحلیل شده است. استنتاج نهایی بحث آن است که معماری گذشته ایران میتواند بعنوان الگویی در استفاده از انرژیهای نو و طراحی معماری پایدار برای ساختمانهای جدید عمل کند. در پایان برخی از مصادیق طراحی ساختمان بر مبنای بهره گیری از انرژی زمین گرمایی پیشنهاد شده است.

Keywords:

معماری , صرفه جویی , انرژی , معماری پایدار , زمین گرمایی , معماری سنتی