مطالعه فراوانی درختان خطرناک در توده های بهره برداری شده

تشخیص خطرات شایع در صنعت برداشت چوب از جنگل نیازمند دستورالعمل های ایمنی است یکی این دستورالعمل ها شامل نیازمندی های خاص برای کار در اطراف درختان دارای پتانسیل خطرناک است. با توجه به دستی بودن عملیات قطع در جنگل های شمال ایران و ایجاد خطر درختان خطرناک برای گروه قطع، شناسایی این نوع درختان می تواند در کاهش صدمات ناشی از این درختان برای اعضای گروه قطع و سایر کارگران جنگل مفید باشد. هدف از این مطالعه برآورد تعداد درختان خطرناک در توده های جنگلی بهره برداری شده در غرب استان گیلان همراه با طبقه بندی درختان خطرناک بر اساس خصوصیات آن ها بود. این مطالعه در پارسل 234 سری دو ناو مربوط به حوزه 7 در استان گیلان انجام شده است. 15 پلات دایره ای شکل با مساحت 10 آر دایره ای شکل به صورت تصادفی سیستماتیک مشخص و درختان موجود در هر پلات مطابق با مشخصات درختان خطرناک از لحاظ خطرناک بودن یا نبودن بررسی و قطر و گونه تمامی درختان اندازه گیری شد. تمام درختان بر اساس خطرناک بودن در چهار کلاسه طبقه بندی شدند. از آزمون کای اسکوار برای بررسی پراکندگی درختان در بین گونه های درختی و کلاسه قطری استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد 32 درصد درختان مورد مطالعه دارای شاخه های شکسته یا خردشده بودند و سهم بیشتری از خطر به این درختان تعلق داشت. بررسی فراوانی درختان در کلاسه های قطری و نوع گونه های درختی تفاوت معنی داری را نشان نداد. از آنجایی که کارگران قطع جزء اولین کارگرانی هستند که در هنگام عملیات بهره برداری با این گونه درختان مواجه می شوند احتمال در معرض خطر قرار گرفتن این افراد بیشتر از سایر افراد است. مطابق اهداف مدیریتی می توان درختان خطرناک را برای حفظ یا قطع نشانه گذاری نمود تا اهداف ایمنی تامین گردد.

Keywords:

درختان خطرناک , دستورالعمل ایمنی , بهره برداری , اسالم