سیده ثمانه هاشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
فایزه زعفریان - گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
اسفندیار فرهمندفر - گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
میلاد باقری شیروان - دانشجوی دکتری زراعت، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور بررسی تاثیر گیاهان پوششی در دو زمان کاشت بر روابط سویا - علف هرز آزمایشی در سال 1392 در مزرعه مرکز جهاد کشاورزی جویبار به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار اجرا شد. تیمار های آزمایش شامل کاشت گیاهان پوششی (شنبلیله، ماشک گل خوشه ای، شبدر ایرانی و خلر) به صورت همزمان و سه هفته بعد از کشت سویا و همچنین دو تیمار کاشت سویا تحت شرایط وجین و عدم وجین علف های هرز بود. تراکم و ماده خشک علف های هرز در 60، 82 و 90 روز پس از کاشت مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که کاشت همزمان شنبلیله، ماشک، شبدر و خلر و کاشت با تاخیر آنها به ترتیب 45، 56، 65، 47، 61، 79، 55 و 67 درصد تراکم علف های هرز و 74، 84، 86، 81، 85، 94، 84 و 90 درصد زیست توده علف های هرز را در مجموع سه مرحله نمونه برداری در مقایسه با تیمار شاهد بدون وجین کاهش داد. کمترین تراکم و ماده خشک علف های هرز مربوط به تیمار کاشت با تاخیر ماشک بود، این کاهش باعث حصول بالاترین عملکرد دانه سویا از این تیمار گردید. از اینرو تصور بر این است که زراعت بقولات به عنوان گیاه پوششی همراه با مدیریت مناسب می تواند جایگزین مطلوبی برای کنترل شیمیایی علف های هرز باشد.

سویا، رقابت، گیاهان پوششی، بقولات، عملکرد