الگوهای معماری پایدار در مسکن ترکمن

حاصل بر خورد پیشینیان ما با هنجارها و ناهنجارهای اقلیمی و در نحوه استفاده از محیط و طبیعت تدابیر هوشمندانه ای است که در بافتها و بناهای سنتی ایران به وفور یافت می شود .وجود راهکارهای متنوع که بتواند در طول تاریخ نیازهای متفاوت اقلیمی وفرهنگی و اجتماعی و... انسان ها را حل نماید حاصلش جز با نوعی طراحی پایدار بین محیط و بنا در طول زمان میسر نمیباشد.مسکن بومی ترکمن ها در شمال شرق ایران (منطقه ترکمن صحرا) واجد ارزش و هویت معماری و شهرسازی است نظام شکل گیری و جانمائی الگوهای مسکونی و شیوه ساخت آن متاثر از شیوه زندگی و فرهنگ بومی موضوع تحقیق است که می تواند بستری مناسب را برای استفاده در طراحی فضاهای مسکونی جدید و بافت های رو به توسعه و یا بازسازی فراهم نماید.در این مقاله سعی بر آن شده است که ضمن آشنایی و تعریف مفاهیم معماری پایدار و تبیین محورهای مهم آن، با توجه به مشاهدات و تحقیقات نگارنده و مشارکتی که در ساماندهی و طرح ریزی بافت های قدیم شهرها و روستاهای ترکمن نشین داشته است به معرفی ،شناخت و تحلیل موضوع مورد نظر برای دستیابی به راهکارها و ارزش های پایدار کالبدی – فضایی در معماری بومی پرداخته شود؛ لذا در این راستا نمونه های موردی بسیاری از مسکن قدیم ترکمن نشین با عنایت به وجود ارزش های کالبدی و فضایی برداشت و مورد تحلیل قرار گرفته است و نتایج تحقیق در مقیاس های متنوع شهری،محله و الگوی مسکونی استنتاج گردیده است.