ساناز خمر
محمدرضا رضایی

همگام با پیشرفت های فزاینده تکنولوژی در جهان و استعمال آنها در جامعه مصرفی امروز از یک سو و تنوع طلبی مردم و عمر کوتاه ماندگاری این لوازم از سوی دیگر، ارمغان ناخواسته ای به نام پسماند الکترونیکی را شکل داده است. لذا در سال های اخیر ضایعات الکترونیکی مشکلات زیادی را برای محیط زیست و کشورهای جهان به وجود آورده است. هم اکنون در دنیا بر اساس گزارش سازمان ملل، بین 20 تا 50 میلیون تن زباله الکترونیکی در سال دفع می شود که در نتیجه مدیریت ضایعات الکترونیکی از نظر هزینه های جمع آوری، بازیافت و همچنین مسایل زیست محیطی بسیار ضروری و مهم می باشد.پسماندهای الکترونیکی جزء پسماندهای ویژه محسوب می شوند که دارای خاصیت سمیت، بیماریزایی و پایدار بودن در محیط زیست و بدن جانداران می باشند از روشهای مورد استفاده جهت مدیریت زباله های الکترونیکی می توان به دفن، سوزاندن و بازیافت آن ها اشاره نمود. دفن این گونه زباله ها می تواند منجر به آلوده شدن خاک و آب های زیر زمینی گردد. سوزاندن زباله های الکترونیکی باعث انتشار دود و گازهای سمی نظیر دی اکسین ها و فلزات سنگین می شود. بازیافت این زباله ها یکی از راه های اصلی مدیریت پسماندهای الکترونیکی به شمار می رود. دراین پژوهش سعی شده است تا ضمن معرفی برخی از مهمترین ترکیبات و مواد موجود در ضایعات الکترونیک و خطرات آن ها برای انسان و محیط زیست، متداول ترین روش های دفع این گروه از ضایعات بیان گردد و در پایان، پیشنهاداتی در راستای بهبود مدیریت ضایعات الکترونیک با تکیه بر کاهش حجم این ضایعات بیان گردد.

پیشرفت های تکنولوژیکی، ضایعات الکترونیکی، پسماندهای ویژه، مشکلات زیست محیطی