تحلیل و ارزیابی اثرات زیست محیطی گردشگری و ارا یه الگوی توسعه پایدارآن(نمونه موردی:جنگلهای ارسباران کلیبر)

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 321

This Paper With 13 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ISCCDCE04_296

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1397

Abstract:

گردشگری پدیده ای است که از دیر باز مورد توجه جوامع انسانی بوده و انسان ها در طول تاریخ بر حسب نیاز های متفاوت اجتماعی، اقتصادی، تاریخی و سیاسی تلاش نموده اند تا از پیامدهای ارزشمند آن بهره گیرند. رابطه بین گردشگری و محیط زیست رابطه پیچیده ای است این پدیده در بردارنده فعالیتهای زیادی است که می تواند اثرات زیا نباری بر محیط زیست داشته باشد، مواردی همچون آلودگی آب توسط فاضلابها، تولید زباله توسط گردشگران، زیانهای زیست محیطی حاصل از تخریب زمینها و آلودگی هوا و صدا ناشی از حرکت هواپیماها و اتومبیلها از جمله این اثرات می باشند. منطقه موردمطالعه جنگلهای ارسباران است که، یک منطقه ای تاریخی است با وسعت بیش از 12 هزار کیلومتر مربع در شمال غرب کشور ایران که علی رغم نرخ بالای مهاجرت قریب نیم میلیون نفر در آن زندگی می کنند و هرساله شاهد سیل عظیم گردشگران به این منظقه است. ارسباران عمدتا دارای توان های محیطی کشاورزی، دامداری، باغداری، معدن و گردشگری است. روش تحقیق دراین مقاله توصیفی و پیمایشی است که ابتدا داده ها و اطلاعات توصیفی از طریق مطالعات کتابخانه ای شامل مطالعه کتب، مقالات و پایان نامه ها جمع آوری گردید. سپس برای جامعه آماری خود که توسط فرمول کوکران مشتمل بر 150 نفر به دست آمد است، ازتکنیک پرسش نامه استفاده می شود. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ,Excel استفاده شده و نهایتا باتوجه به یافته های تحقیق پیشنهادهایی ارایه می گردد. نتایج حاکی از این است که، رشد توریسم دراین منطقه باعث افزایش میزان تقاضای انرژی و تخریب محیط زیست ، بهم خوردن تعادل اکولوژیکی محیط، تغییر کاربری اراضی بخصوص اراضی کشاورزی، کاهش ارزشهای زیبایی و طبیعی، تغییرپوشش گیاهی، از بین رفتن چشم اندازها و توسعه شهری نیز از دیگر عوارض گسترش توریسم می باشد.

Authors

رسول افسری

دانشجوی کارشناس ارشد، شهرسازی، دانشکده شهرسازی، دانشگاه تهران

ظعفر آقایاری

دانشجوی کارشناسی ارشد، شهرسازی، گروه شهرسازی، دانشگاه علامه طباطبایی

داود عزیزی

کارشناس جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تبریز