حقوق محیط زیست در قرآن

شناخت اصول محیط زیست و پرهیز از تخریب و سعی برای سالم سازی آن از بارزترین حقوق انسانی مورد تاکید در قرآن می باشد. قرآن کریم مهمترین منبع شناخت موضع دین اسلام در زمینه ی محیط زیست طبیعی و انسانی بوده و کاملترین کتاب الهی، متضمن واژگان کلیدی است که در شناسایی محیط زیست و عناصر شکل دهنده ی آن و ارشادات اخلاقی و الزامات حقوقی مربوط به آن موثر است؛ واژه های خلقت، رحمت، آیه، خلافت، مالکیت از جمله کلماتی هستند که موضع قرآن کریم در این زمینه را نشان می دهند. قرآن کریم سند نهایی وحی مشتمل بر گزاره هایی توصیفی از طبیعت و دستوری نسبت به رابطه انسان با طبیعت است که از مجموع آنها می توان به قواعد اخلاقی و حقوقی مورد نظر قرآن در زمینه ی محیط زیست طبیعی و انسانی دست یافت. بنابراین آنچه در این نوشتار ارایه می گردد نگاه توصیفی قرآن به طبیعت و محیط زیست طبیعی و الگوی تعامل مطلوب با آن است. در این مقاله، مبانی حق بهره مندی از محیط زیست سالم، از دیدگاه قرآن کریم با روش توصیفی و تحلیلی و روش کتابخانه ایی مورد بررسی قرار می گیرد و در نتیجه حقوق محیط زیست در قرآن تبیین می شود.

Keywords:

قرآن , محیط زیست , حقوق , اسلام