بهینه سازی دستورالعمل بکارگیری تترازولیوم کلراید در سرو خمره ای

پتانسیل زنده مانی بذرهای سرو خمره ای با انجام آزمون تترازولیوم کلراید (TZ) مورد ارزیابی قرار گرفت و ارتباط نتایج آن با درصد جوانه زنی واقعی در شرایط آزمایشگاه محاسبه شد. بذرهای سرو خمره ای در معرض تیمارهای مختلف PH، زمان خیساندن در محلول TZ و غلظت TZ قرار داده شد. تیمار PH در 3 سطح 8/5، 7، 2/8 و زمان نیز در 3 سطح 15، 18 و 24 ساعت در محول تترازولیوم با سطوح 5/0، 0/1، 5/1 درصد در دمای 30 درجه سانتیگراد قرار داده شد. غلظت 5/1 درصد با 15 ساعت خیساندن در محلول تترازولیوم ارتباط نزدیکی با جوانه زنی در شرایط آزمایشگاهی داشت. تغییر سطح PH بروی رنگ آمیزی تاثیری نداشت. میزان جوانه زنی واقعی در آزمایشگاه 2/90 درصد محاسبه شد که با 1/91 درصد پتانسیل زنده-مانی با آزمون تترازولیوم ارتباط نزدیکی داشت. مقایسه میانگین سطوح مختلف فاکتورها نشان داد که تغییرات PH معنی دار نبوده ولی تغییرات زمان و درصد TZ (در سطح احتمال 05/0) معنی دار است.

Keywords:

سرو خمره ای , تترازولیوم کلراید(TZ) , جوانه زنی , زنده مانی بذر