علیرضا نادری - استادیار دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران، مجتمع دانشگاهی هوافضا
محمد بهدار - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران، مجتمع دانشگاهی هوافضا

در پژوهش حاضر به بررسی و مقایسه پایداری و ضرایب آیرودینامیکی پرتابه کروی و شبه کروی پرداخته میشود. سه شبهکره با بهینهسازی کره و با هدف کاهش پسآ در حالت بدون دوران ایجاد و در حالت دوار مورد بررسی قرار گرفته اند. شبیه سازیهای انجام شده در عدد رینولدز 1000 میباشد که در کره و سه شبه کره با سرعت زاویه ای0 و 0,1 و 0,5 و 1 و 4 و 10 و زاویه حمله صفر در کره و زوایای حمله 0 و 2 و 5 و 10 و 20 در سه شبه کره انجام شده است. قابل ذکر است که محور چرخش حول محور طولی پرتابه میباشد. با توجه به محدودیت های سیستمی با هدف کاهش پسآ تنها به بخش جلوی کره اجازه تغییر شکل داده میشود و طی سه مرحله بهینه سازی، سه شبه کره ایجاد میشود. نتایج حاصل نشان میدهد که علاوه بر کاهش پسآ، اشکال شبه کروی به دست آمده،خصوصا0شبه کره سوم پایداری طولی بیشتری دارد. همینطور مشاهده میشود که با افزایش زاویه حمله و سرعت زاویهای، ضریب پسآ روندی افزایشی دارد. با افزایش زاویه حمله به دلیل افزایش شیب نمودار پایداری نیز افزایش مییابد.

پرتابه، کره، شبه کره، بهینه سازی، پایداری