بررسی پارامتری چیدمان سازه هواپیمای Truss-Braced Wing

یکی از راه های کاهش مصرف سوخت و کاهش آلاینده ها در هواپیما افزایش نسبت منظری بال است. ولی این امر به دلیل افزایش وزن در پیکربندی بال کانتیلور که امروزه بر روی هواپیما ها استفاده می شود ممکن نیست. مفهوم جدید به منظور کاهش درگ هواپیما و کاهش مصرف سوخت پیشه رو هست. یکی از این راهکارها هواپیما با بال truss braced است. که دارای استرات و جوری هست. این ساختار چیدمان بال ، قادر می سازد تا ممان خمشی کاهش قابل ملاحظه ای از خود نشان دهد و این به معنی کاهش وزن بال در نسبت منظری ثابت است. در این مقاله در ابتدا به معرفی چیدمان جدید بال TBW پرداخته و به سایزینگ و مدول طراحی سازه بال اشاره شد. مطالعه پارامتری و مقایسه نسبت منظری بال TBW و کانتیلور انجام پذیرفت . تمامی مطالعات و بررسی های پارامتری اجزای آن در وزن یکسان و ثابت سازه بال پرداخته شده است. به عبارت دیگر در وزن ثابت بال می توان نسبت منظری را افزایش داد به این ترتیب درگ القایی کاهش می یابد و مصرف سوخت هواپیما کم می شود. تحلیل تنش،جابجایی،فرکانس ویژه و کمانش انجام پذیرفت و نقش هر یک آنها در ایفای محدودیت طراحی نشان داده شد. همچنین نقش و اثرات موقعیت استرات و موقعیت جوری و نسبت منظری نشان داده شده است.

Keywords:

نسبت منظری , اسپن بال , ممان خمشی , پیکربندی بال تراس , .TBW