علی داداشی - دانشجوی کارشناسی، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
محمد آزادی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.
حامد بهمن آبادی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه سمنان، سمنان.

روشهای انرژی، یکی از روشهای تخمین عمر خستگی در سازه های مکانیکی هستند. امروزه این مدلها، برای استفاده مهندسان در طراحی قطعات، بهینه سازی و کاربردیتر میشوند. همچنین میتوان از آن، در بررسی شرایط بارگذاری ترمومکانیکی اجزایی مانند قطعات موتور (پیستون و سرسیلندر) استفاده نمود. از اینرو در این مقاله، عمر خستگی کم چرخه آلیاژ آلومینیوم- سیلیسیوم پیستون موتور، بر اساس روش انرژی، پیش بینی میشود. مدل اصلی تخمین عمر براساس روش انرژی کرنش پلاستیک است که یک فاکتور اصلاح، به منظور اعمال اثر دمای آزمون، درنظر گرفته شده است. برای این منظور، از داده های تجربی آزمون خستگی کم چرخه در دماهای مختلف استفاده شده است. نتایج مدل جدید شامل مدل انرژی کرنش پلاستیک اصلاح شده، نشان میدهد که عمر خستگی آلیاژ آلومینیوم- سیلیسیوم محاسبه شده، در مقایسه با روش انرژی کرنش پلاستیک و همچنین، روشهای تخمین عمر کلاسیک، دارای دقت بهتری بوده و محدوده پراکندگی کوچکتری دارند که نشان از مناسبتر بودن آنها در طراحی قطعات است.

آلیاژ آلومینیوم- سیلیسیوم، پیستون موتور، انرژی کرنش پلاستیک، عمر خستگی کم چرخه، اصلاح مدل تخمین عمر