فرشاد انوشه پور - گروه مهندسی مکاترونیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، میدان و
علی نحوی - گروه مهندسی مکاترونیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، میدان و
شهرام آزادی - گروه مهندسی مکاترونیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، میدان و
رضا کاظمی - گروه مهندسی مکاترونیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، میدان و

در این مقاله روشی برای تصمیم گیری در مورد کیفیت درجات آزادی سکوی متحرک شبیه سازها ارائه شده است مرحله اول، آشنایی با سیستم ادراک حرکت در انسان است در مرحله دوم، خروجی های تولید شده توسط مدل ریاضی وسیله واقعی درمانورهای هدف بررسی می گردد. در این مرحله، اولویت نوعی و جهتی و طیف فرکانسی شواهد، با توجه به آستانه های ادراکی انسان استخراج می شود در مرحله سوم درجات آزادی سکوی متحرک براساس فیلتر فرسایش کلاسیک و با در نظر گرفتن محدودیتهای به دست آمده انتخاب می گردند. در هر مورد مثالهایی از سیمولاتور سه درجه آزادی و شش درجه آزادی استوارت آورده شده است.

شبیه ساز، طراحی درجات آزادی، ادراک انسان از حرکت، فیلتر فرسایش، واقعیت مجازی