بررسی چگونگی مدیریت، ساخت و اجرای پروژه های کلان عهد باستان (نمونه موردی تخت جمشید)

این تحقیق با روش مطالعه کاربردی نوع متفاوتی از چگونگی مدیریت و ساخت، سازماندهی و برنامه ریزی پروژه های کلان ایران در عهد باستان را مورد بررسی قرار می دهد. در آن دوران این پروژه ها جهت ساخت نیاز به سازماندهی و برنامه مدیریتی همه جانبه داشتند. این موضوع وجود مدیریت پروژه در ادوار گذشته را نشان می دهد. تمدن کهن ایران درگذشته شاهد ابداع شاهکارهای هنری مختلفی بوده و ارمغان های متفاوت و بدعت های مفیدی را به دنیای هنرهای ساخت و معماری معرفی کرد. طرح ریزی، ساخت و تکمیل مجموعه تخت جمشید (ابتدا تا انتها یکصد سال طول کشید) خود شاهدی بر این مدعا هستند. این پروژه های وسیع بدون برنامه مدیریتی قابل اجرا نبوده اند. از آنجا که این مقاله با روشمطالعه کاربردی سعی در بررسی شیوه مدیریتی پروژه های کلان عهد باستان ایران در عهد هخامنشیان می کند، و بیشتر به فنون ساخت و مدیریت پروژه در این دوره پرداخته می شود. در این راستا تخت جمشید بعنوان نمونه مورد بررسی قرار گرفته و نتایج مهم و دستاورد های قابل توجه آن موید این موضوع است که: با توجه به اسناد موجود بنای تخت جمشیددارای سیستم ساخت و مدیریت پروژه بوده که هر شخص در گروه خاصی مشغول به فعالیت بوده و مزد دریافت می کرد. نیروی انسانی زیادی در این پروژه مشغول بوده اند که هرکدام زیر نظر سرپرست خود ایفای نقش می کردند و در دیگر قسمت های پروژه دخالت نمی کردند و افراد سردرگم نبوده اند و طبق برنامه ریزی منظمی در فازی خاص از پروژه حضور داشتند. هر قسمت از این مجموعه بعنوان یک فاز دارای ساختار شکست کار و زمان ساخت و نیروی انسانی مربوطه و تمامی تکنیک های مختلف مدیریت پروژه و... بوده است. مدیریت پروژه های کلان باستان ایران نه تنها چیزی از سیستم اجرایی و فنون ساخت و مدیریت امروز کم نداشته بلکه باتوجه به امکانت و شرایط آن زمان در نوع خود شاهکارمحسوبمی شود.

Keywords:

ایران , عهد باستان , مدیریت پروژه , تخت جمشید , سرمعمار , سرپرست کاری , خزانه داری , جیره ماهانه