طراحی شهرک مسکونی با رویکرد ایجاد حس امنیت و نشاط بین ساکنین با توجه به الگوهای موفق درکلانشهر اهواز

احساس امنیت به عنوان یکی از عوامل تعیین کننده سطح کیفیت زندگی در محلات و بافت های مسکونی مطرح است در این تحقیق به بررسی رابطه امنیت (امری عینی) و احساس امنیت (امر ذهنی) از طریق طراحی معماری پرداخته می شود. بر این اساس به بررسی عوامل تاثیرگذار بر امنیت و ایجاد حس امنیت پرداخته می شود. نتایج حاصله حاکی از ناکارآمد بودنرشد شهری بر اساس تقسیمات شطرنجی خیابان ها و نوع چیدمان همسایگی ها در ایجاد حس امنیت و نشاط در بین ساکنین است. نتایج حاصله از این تحقیق حاکی از آن است که ایجاد حس امنیت و نشاط از طریق غیر مستقیم و با بهره گیری از سیاست های پیشگیرانه تلفیقی کالبدی - معماری و روابط اجتماعی – فرهنگی از قبیل (مساله اشراف دید، افزایش قابلیترویت پذیری بصری، برقراری تناسب میان تراکم جمعیت و مجموعه های مسکونی، ایجاد کاربری های متنوع و متجانس و غیره تحقق پذیر خواهد بود) بر این اساس این پایان نامه به بررسی نقش و جایگاه امنیت در طراحی شهرک مسکونی می پردازد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی می باشد و از منابع کتابخانه ای و اسنادی میدانی برای انجام تحقیق استفاده شده است

Keywords:

شهرک مسکونی , امنیت , نشاط , کلانشهر اهواز