سیدعلیرضا ناصحی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری - گروه معماری – دانشکده عمران ، معماری وهنر – واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
مینا کبودر آهنگی - استادیار -گروه معماری –دانشکده عمران ، معماری وهنر – واحد علوم و تحقیقات – دانشگاه آزاد اسلامی –تهران -ایران

عدم توجه به اصول روانشناسی محیطی در طراحی معماری موجب تشدید ناهنجاری ها در محیط های اجتماعی است. این موضوع در معماری فضاهای آموزشی بعنوان اولین درگاه ورود به اجتماع اهمیت بیشتری می یابد. برای رسیدن به یک طراحی روانشناسانه فاکتورها و اولویت های آن چندان شناخته شده نیست. مطالعات زیادی در این زمینه صورت گرفتهاست ولی هنوز راه زیادی تا رسیدن به سطح مطلوب در طراحی با رویکرد روانشناسی محیطی باقیست. در این تحقیق بخشی از پارامتر های مهم مرتبط با روانشناسی محیط تحلیل و اصول طراحی تامین کننده و مرتبط با آن پیشنهاد شده است.این راهکارها در جستجوی یافتن ارتباط بین پدیده های فیزیکی و کالبدی طراحی و پدیده های ذهنی – روانی در علم روانشناسی محیطی است. یک پل ارتباطی اطلاعات بصری است که مستقیما روی ذهن تاثیر گذار است. بطوریکه فرم و فضا و احساس لذت از مکان با پرداختن به این نوع تحلیل ها راهکارهای طراحی روانشناسانه را متناسب با فضای آموزشی ارایه می دهد. فاکتورهایی همچون تامین نور طبیعی، شفافیت و ارتباط بصری، تلفیق و ارتباط درون وبیرون، محوطه و فضای سبز و انعطاف پذیری فضاها مواردی هستند که مورد بررسی قرار گرفته اندو راهکارهایی را در طراحی فضاهای آموزشی ارایه داده اند. نتیجه این پژوهش یافتن ارتباط بین پدیده ها ی پیچیده ذهنی و روحی با پدیده های فیزیکی و کالبدی در معماری مدارس می باشد

اولویت ها، روانشناسی محیطی، مدرسه، معماری، طراحی