مجید شهبازی - دکتری معماری مدرس و عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی زنجان
علی تاریردی وقاصلو - دکتری معماری مدرس و عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی زنجان

خلاقیت یک نیروی ذاتی است که در همه افراد وجود دارد و راه های بیشماری برای پرورش آن وجود دارد آنچه مسلم است اینکه فضا در کیفیت آموزش و پرورش و بروز خلاقیت و نقش بسیار مهمی ایفا می کند. اما ساخت و سازهای معماری مختص به این امر، بسیار کمرنگ است. و واقعیت امر این است که فضاهای آموزشی کودکان ما بیشتر، باعث از بین رفتن خلاقیت آنها می شود. فضاهای کوچک و شلوغ و بی رنگ.... و مانع ذوق و شوق کودک برای ورود به آنها می شود. هدف از نگارش این مقاله اهمیت دادن به فضای کودکان در شناخت بهتر محیط برای افزایش خلاقیت است. طراحی فضای کودک که با توجه به ویژگی های ذهنی، رفتاری و شناختی کودک و با به کارگیری رنگ ها و فرم های مناسب برای کودک طراحی شده باشد، می تواند مکان مناسبی را برای رشد کودک فراهم کند. در این مقاله در ابتدا به طور خلاصه به تعریف خلاقیت پرداخته شده و سپس اصول معماری فضاهای آموزشی خلاق بیان می شود و در پایان نحوه طراحی و معماری فضاهای متناسب با سنین مختلف برای ارتقای خلاقیت کودکان ارایه داده می شود.

آموزش، خلاقیت، تفکر خلاقانه، طراحی، معماری