حمیدرضا رضایی کلیدبری - استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران
ثریا عموپور رودکلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت، رشت، ایران

یکی از مهمترین، موثرترین و گسترده ترین سازمان های اجتماعی که مسیولیت انتخاب و انتقال عناصر فرهنگی را به نسل نوخاسته جامعه بر عهده دارد، سازمان آموزش و پرورش هرکشور است. رضایت شغلی نیز یکی از چالش برانگیزترین مفاهیم سازمانی و پایه بسیاری از سیاست ها و خط مشی های مدیریت است، که به عنوان یک موقعیت هیجانی خوشایند که نتیجه ارزیابی شغل یا تجربه های شغلی بیان شده است. هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی تاثیر سکوت سازمانی بر رضایت شغلی کارکنان آموزش و پرورش است. روش تحقیق از نوع توصیفی و جامعه آماری آن شامل کارکنان آموزش و پرورش شهرستان رشت می باشد. نمونه پژوهش شامل 226 نفر است که با روش غیراحتمالی در دسترس انتخاب شدند. یافته های حاصل از آزمون تی حاکی از تاثیر معکوس سکوت سازمانی بر رضایت شغلی کارکنان بود.

سکوت سازمانی، رضایت شغلی، آموزش و پرورش