علی اصغر حبعلی خامنه - گروه قدرت، دانشکده برق و رباتیک، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
محسن اصیلی - استادیار دانشکده برق و رباتیک، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران

پایداری سیستمهای قدرت از جمله مسایلی است که از دهه ی 1970 میلادی مورد مطالعه قرار داشته است. افزایش نفوذ تولیدات پراکنده در قالب مفاهیمی همچون ریزشبکه میتواند چالشهای جدیدی را ایجاد کند. بسیاری از انواع تولیدات پراکنده فاقد اینرسی دوار بوده و توسط مبدلهای الکترونیک قدرت به شبکه متصل گردیدهاند که دینامیکهای آنها توسط الگوریتمهای کنترلی اعمالی تعیین میگردد. از اینرو، بررسی پایداری سیستمهای قدرت در حضور منابع تولید پراکنده امری ضروری به نظر میرسد. ریزشبکه ها زمانی در دینامیک سیستم تاثیرگذار خواهند بود که سطح نفوذ آنها افزایش یابد و صدها و حتی هزاران سلول فعال در سیستم قدرت حضور داشته باشند. در این حالت مفهوم چند ریزشبکه مطرح میگردد. بنابراین به دلیل پیچیدگیهای بسیار مطالعات دینامیکی، جهت سهولت و کاهش زمان محاسبات باید از روشهای کاهش شبکه و معادلسازی دینامیکی استفاده کرد. در این مقاله در ابتدا مدل مناسب برای تجمیع ریزشبکه ها معرفی میگردد و پس از آن از مفهوم ژنراتور سنکرون مجازی برای کنترل اینورتر مدل معادل استفاده میشود. مشاهده میشود که با توجه به محل قرارگیری و میزان تولید مدل معادل و همچنین سطح استرس وارد بر سیستم تجمیع ریزشبکه ها با سیستم آزمون بر روی نوسانات سیستم تاثیر مثبت و یا منفی خواهد داشت.

پایداری سیستم های قدرت، پایداری سیگنال بزرگ، پایداری سیگنال کوچک، نوسانات فرکانس پایین، معادل دینامیکی، ریزشبکه، شبکه توزیع فعال