هوشنگ خیری - استادیار دانشکده علوم زمین دانشگاه دامغان
علی سرور - کارشناس شرکت آب و فاضلاب شهری مازندران
علی معذی - کارشناس شرکت آب و فاضلاب شهری مازندران

هدف از این تحقیق ارزیابی کیفی آب برای مصارف شرب در بخشی از آبخوان بابل – آمل حدفاصل رودخانه هراز و بابلرود واقع در استان مازندران بوده، به این منظور از روش های متداول ارزیابی کیفی آب برای مصارف شرب و روش شاخص کیفیت آب زیرزمینی (Groundwater Quality Index) استفاده شده است. روش های کلاسیک قادر به بررسی تغییرات مکانی کیفیت آب زیرزمینی نمی باشند ولی در این زمینه شاخص کیفیت آب زیرزمینی Groundwater Quality Index (GQI) برای ارزیابی مکانی کیفیت آب زیرزمینی روشی کارا و مناسب است. در این تحقیق شاخص کیفی آب زیرزمینی برای آبخوان موردمطالعه محاسبه گردید و نتایج آن با روش های متداول شامل ارزیابی با استاندارد سازمان بهداشت جهانی (WHO)، استاندارد ملی ایران (ISIRI) و معیارهای دیاگرام شولر مقایسه شد. نتایج برآورد GQI در این منطقه مقدار87.3 تا 93 درصد را نشان می دهد. این مقادیر از شاخص GQI کیفیت مناسب و عالی آب زیرزمینی در این بخش از مخروط افکنه هراز که محل تامین آب شرب شهرهای آمل، بابل و فریدونکنار است را بیان می دارد. مقایسه روش GQI با سایر روش های مورداستفاده در این تحقیق موید برتری این روش نسبت روش های کلاسیک در ارزیابی کیفیت آب زیرزمینی بوده است.

کیفیت آب زیرزمینی، مخروط افکنه هراز، دیاگرام شولر، IDW، GQI، GIS