بهاره جبالبارزی - کارشناسی ارشد مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه تهران
حسن خسروی - دانشیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

پوشش گیاهی به عنوان اصلی ترین عامل تولید و یکی از معیارهای معرف حاصلخیزی سرزمین به شمار می رود. طی سال های اخیر، افزایش دما، کاهش بارندگی های فصلی و سالیانه و تغییرات کاربری و پوشش اراضی، مدیریت آب و حوزه آبخیز را تهدید می کنند. این شرایط می تواند منجر به توزیع نامتعادل منابع آب و از بین رفتن اکوسیستم های آبی گردد. عکس ها، تصاویر ماهواره ای و نمودار ها منابع ثبت شده ای هستند که علاوه بر آنالیز آماری، به وسیله آنالیز بصری نیز می توانند منطقه را در گذر زمان بررسی کنند. در این تحقیق به منظور بررسی تغییرات پوشش گیاهی، از سه تصویر ماهواره ای TM سال 1377، ETM+ سال 1382 و OLI سال 1393 استفاده گردید. برای بررسی پوشش گیاهی در این پژوهش، از شاخص NDVI که از تصاویر ماهواره لندست به دست می آید، استفاده شد و نقشه حاصل از اعمال شاخص NDVI مربوط به سال های 1377، 1382 و 1393 تهیه گردید. در حالت کلی روند تغییرات شاخص NDVI به گونه ای است که از سال 1377 تا 1393 پوشش گیاهی کاهش یافته است.

پوشش گیاهی، سنجش از دور، دشت رودان، شاخص NDVI