موسی خوشکلام خسروشاهی - استادیار دانشکده علوم اجتماعی و اقتصادی، دانشگاه الزهرا

علاوه بر سیاست های قیمتی، سیاست های غیرقیمتی همانند بهبود کارایی در مصرف حامل های انرژی می توانند نقش موثری در کاهش مقدار مصرف انرژی و افزایش استفادهبهینه از انرژی در کشور داشته باشند. طبق ادبیات اقتصاد انرژی، بهبود کارایی در مصرف انرژی توام با اثرات بازگشتی هستند که در آن عایدی های انتظاری ناشی از بهبود درکارایی مصرف انرژی تا حدودی خنثی می شوند. هدف مقاله ارزیابی آثار اقتصادی ناشی از بهبود کارایی در مصرف حامل های انرژی (بنزین، گازوییل و برق) به عنوان سیاستیغیرقیمتی است. برای این منظور از مدل تعادل عمومی قابل محاسبه مبتنی بر ماتریس حسابداری احتماعی استفاده شده است. نتایج نشان می دهد بهبود 10 درصد در کاراییمصرف حامل های انرژی باعث می شود تا بیشترین اثرات بازگشتی (مربوط به بنزین) در بخش حمل ونقل با 29/8 درصد، بیشترین اثرات بازگشتی (مربوط به گازوییل) در بخش حمل ونقل با 24/7 درصد و بیشترین اثرات بازگشتی (مربوط به برق) در بخش سایر خدمات با 24/5 درصد رخ دهد. اثرات ب ازگشتی مربوط به بخش خانوار نیز در مورد بنزین، گازوییل و برق به ترتیب برابر با 23/1، 17/8، 27/9 درصد می باشند. همچنین بهبود 10 درصد در کارایی مصرف حامل های انرژی باعث می شود تا بیشترین افزایش در سطح تولید بخش های اقتصادی مربوط به بنزین، گازوییل و برق به تر تیب در بخش های حمل و نقل ، حمل و نقل و سایر خدمات با 0/62، 0/51، 0/32 درصد باشند. علاوه بر این، بهبود 10 درصد در کارایی مصرف بنزین، گازوییل و برق باعث می شود تا تولید ناخالص داخلی به ترتیب معادل 0/17، 0/15، 0/11 درصد با افزایش همراه باشد

حامل های انرژی، کارایی مصرف و مدل تعادل عمومی قابل محاسبه