هنجاریابی آزمون توجه در گروهی از ورزشکاران دختر و پسر ایرانی

هدف اصلی تحقیق حاضر تدوین هنجار برای آزمون توجه و تعیین پایایی و روایی آن در گروهی از ورزشکاران دختر و پسر استان های منتخب کشور است. روش تحقیق استفادهشده از نوع توصیفی برای تدوین هنجار است. جامعه آماری تحقیق را کلیه ورزشکاران دختر و پسر استان های خراسان رضوی، اصفهان، تهران، خوزستان و مرکزی تشکیل می دادند. نمونه های آماری شامل 1200 نفر 600 ورزشکار دختر) و ( 600 ورزشکار پسر) از پنج استان کشور بودند. برای انتخاب آزمودنی ها از روش های نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای متناسب با جمعیت استفاده شد. ابزار اندازه گیری تحقیق پرسشنامه اطلاعات فردی و آزمون توجه بر اساس جدول سیاه و قرمز بود که برای تدوین و هنجاریابی آن در ورزشکاران ایرانی استفاده شد. در این تحقیق برای تحلیل داده ها ابتدا از آمار توصیفی برای طبقه بندی، تعیین شاخص های مرکزی و پراکندگی استفاده شد. سپس، با استفاده از فرمول z و محاسبه نقاط درصدی در هر آزمون و از روی رتبه های درصدی به تفکیک آزمون های مختلف، هنجار آزمون توجه تهیه شد. نتایج نشان داد میانگین امتیاز مهارت توجه در ورزشکاران دختر با حضور محرک مزاحم 27/95±0/26 و بدون محرک مزام 32/06±0/24 و در ورزشکاران پسر با حضور محرک مزاحم 30/79±5/39 و بدون محرک مزاحم 34/84±4/81 است. همچنین بین میزان توجه ورزشکاران دختر و پسر در هر دو آزمون توجه بدون محرک مزاحم و با محرک مزاحم تفاوت معنی داری مشاهد شد P<0/01 پایایی آزمون توجه از طریق آزمون- آزمون مجدد بررسی شد و همبستگی معنی داری در ورزشکاران دختر با حضور و بدون حضور محرک مزاحم به ترتیب r=0/951, r=0/911 و ورزشکاران پسر به ترتیب r=0/932 و r=0/983 محاسبه شد P<0/01 با توجه به پایایی و روایی مناسب آزمون توجه سیاه و قرمز، مربیان ورزشی می توانند از هنجار تدوینشده برای تعیین میزان توجه ورزشکاران دختر و پسر رشته های ورزشی مختلف استفاده نموده و از این آزمون برای توسعه این قابلیت روانی در ورزشکاران استفاده نمایند

Keywords:

هنجار , آزمون توجه , ورزشکاران دختر و پسر