پیش بینی خودکارآمدی تکلیف براساس اعتماد به تعادل و ویژگی های فردی سالمندان

هدف این پژوهش توصیفی، پیش بینی خودکارآمدی تکلیف، براساس اعتماد به تعادل و ویژگی های فردی سالمندان زن و مرد ساکن شهر اراک بود. جامعه آماری پژوهش را سالمندان زن و مرد شهر اراک در سال 1391-92 تشکیل دادند که 473 آزمودنی، با میانگین سنی 68/86 سال، از 5 منطقه شهری، به شیوه در دسترس انتخاب شدند وبه صورت داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه مشخصات فردی، مقیاس اعتماد به تعادل ویژه فعالیت ها، مقیاس خودکارآمدی تکلیف و نیز، یک سوال درباره فراوانی افتادن در یکسال گذشته انجام شد. پرسشنامه ها توسط هشت آزمون گر آموزش دیده تکمیل گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و تحلیل رگرسیون استفاده شد. بر اساس نتایج پژوهش، تعداد 93 آزمودنی 21/2% دارای فعالیت بدنی منظم، 345 ازمودنی 78/8% فاقد فعالیت بدنی منظم، 337 نفر 72% شاغل و 132 نفر 28% بیکار بودند. نتایج فاقد فعالیت بدنی منظم، 337 نفر کننده های خودکارآمدی تکلیف در سالمندان بودند P<0.05 همچنین، % 82 از تغییرپذیری نمرات متغیر ملاک (خودکارآمدی تکلیف)، توسط متغیر پیش بینی اعتماد به تعادل، قابل تبیین بود. نیز، برخی ویژگی های فردی مثل وضعیت اقتصادی، وضعیت شغلی و فعالیت بدنی آزمودنی ها، جزو پیش بین های خودکارآمدی تکلیف نبودند؛ بنابراین، اعتماد به تعادل، سابقه افتادن، سن و جنسیت، با تاثیر بر خود ادراکات سالمندان، نقش مهمی را در خودکارآمدی تکالیف روزانه و استقلال کارکردی دارند و در مطالعاتمربوط به تعادل سالمندان باید مد نظر قرار گیرند.

Keywords:

خودکارآمدی تکلیف , اعتماد به تعادل , سالمند