همبستگی بین تغییرات در اندازه های روان شناختی و عملکردی مرتبط با تعادل و افتادن مردان سالمند متعاقب یک برنامه ی تمرینی ترکیبی

هدف این پژوهش ارزیابی همبستگی بین تغییرات در اندازه های روان شناختی و عملکردی مرتبط با افتادن مردان سالمند متعاقب یک برنامه ی تمرینی - ترکیبی و مقایسه ی میزان تاثیر تمرین بر این متغیرها بود. نمونه ی آماری 31 سالمند بالای 60 سال بودند که به طور تصادفی به دو گروه مداخله (با میانگین سنی 66/08±4/39 و کنترل با میانگین سنی 70/14±7/33 تقسیم شدند. برای اندازه گیری متغیرها از پرسشنامه مشخصات فردی، آزمون نشستن و برخاستن 30 ثانیه، بنشین و برسان، تعادل روی یک پا، بلندشدن و رفتن، 10 متر راه رفتن، مقیاس اعتماد به تعادل ویژه ی فعالیت ها و کارآمدی افتادن – بین المللی استفاده شد. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون مستقل، محاسبه ی درصد تغییر، ضریب همبستگی پیرسون و اندازه ی اثر انجام شد. میانگین نمره ی آزمون های قدرت عضلانی اندام تحتانی، انعطاف پذیری، چابکی و تعادل پویا، سرعت حرکت، تعادل ایستا، مقیاس ترس از افتادن و اعتماد به تعادل در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، به طور معناداری بهبود یافت P<0.05 تاثیر برنامه ی مداخله ی تمرینی بر اندازه های عملکردی و روان شناختی یکسان نبود. بیشترین اندازه ی اثر به ترتیب در قدرت اندام تحتانی و اعتماد به تعادل و کمترین اندازه ی اثر در انعطاف پذیری و ترس از افتادن مشاهده شد.تغییرات قدرت عضلانی با تغییرات سرعت و تغییرات انعطاف پذیری با تغییر چابکی و سرعت به طور معناداری همبسته بود P<0.05 بین تغییرات در اندازه های عملکردی و روان شناختی، همبستگی معناداری وجود نداشت P<0.05 همچنین بین میزان تغییرات در ترس از افتادن و اعتماد به تعادل، همبستگی معناداری مشاهده شد P<0.05,r=0.66 بنابراین، برنامه ی تمرینی به اضافه ی برنامه ی آموزش درباره ی افتادن، بر بهبود عوامل روان شناختی و عملکردی مرتبط با تعادل و افتادن مردان سالمند موثر بود

Keywords:

افتادن , تعادل , اندازه های روان شناختی و عملکردی , اندازه ی اثر