تاثیر هشت هفته تمرین ایروبیک بر تعاملات اجتماعی کودکان کم توان ذهنی

هدف از این پژوهش، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین ایروبیک بر تعاملات اجتماعی کودکان کم توان ذهنی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان کم توان ذهنی تربیت پذیر شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 90 تشکیی دادند که از بین 15 کودک کم توان ذهنی، 24 کودک سن=9±2 به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش گزینش شدند. برای ارزیابی میزان تعاملات اجتماعی این کودکان از پرسشنامه تعاملات اجتماعی دادخواه استفاده شد. روش این پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. یافته های پژوهش نشان داد پس از 5 هفته تمرین ایروبیک، تعاملات اجتماعی این کودکان به طور چشم گیری بهبود یافت P<0.001 درنهایت، می توان نتیجه گرفت که تمرینات ایروبیک در افزایش تعاملات اجتماعی کودکان کم توان ذهنی تاثیر دارد و براساس ماهیت خود می تواند تاثیر مطلوبی بر این مولفه روانی بسیار مهم داشته باشد.

Keywords:

ایروبیک , تعاملات اجتماعی , فعالیت بدنی , کودکان کم توان ذهنی