فاطمه صادقی - کارشناسی ارشد رفتارحرکتی، دانشگاه اصفهان
شیلا صفوی - استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه اصفهان
مریم نزاکت الحسینی - استادیار رفتار حرکتی، دانشگاه اصفهان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر تمرینات ادراکی حرکتی بر رشد اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود. بدین منظور، 24 کودک دختر و پسر (گروه 12 نفر و گروه کنترل 12 نفر) کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر اصفهان (میانگین سنی 8/80±1/22 سال و ضریب هوشی 66/73±1/92 ) به صورت هدفمند انتخاب شدند شرکت کنندگان براساس ضریب هوشی ثبت شده و عملکرد خود در پرسشنامه رشد اجتماعی (پرسشنامه رشد اجتماعی وایلند)همسان گشته و در گروه های تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت هشت هفته، هر هفته سه جلسه 45 دقیقه ای و درمجموع، 24 جلسه در برنامه تمرینات ادراکی حرکتی شرکت نمود و گروه کنترل به فعالیت های روزمره خود پرداخت. شایانذکر است که جمع آوری اطلاعات شرکت کنندگان به شکل پیش آزمون و پس آزمون انجام گرفت و به منظور مقایسه دو گروه از روش آماری تحیل کوواریانس استفاده گردید. P<0.05 نتایج نشان می دهد که بین عملکرد دو گروه تجربی و کنترل در رشد اجتماعی کلی تفاوت معناداری به لحاظ آماری وجود دارد P=0.004 بنابراین، می توان گفت تمرینات ادراکی حرکتی می تواند برنامه مناسبی جهت افزایش رشد اجتماعی کودکان کم توان ذهنی باشد.

تمرینات ادراکی حرکتی، رشد اجتماعی، کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر