مقایسه اثر دو روش توانبخشی سنتی و لباس فضایی بر حس عمقی افراد مبتلا به کشیدگی رباط خارجی مچ پا

هدف: کشیدگی رباط خارجی مچ پا یکی از شایع ترین آسیب ها در ورزشکاران است که یکی از دلایل اصلی بروز آن مشکلات حس عمقی است. با توجه به احتمال بالای بروز مجدد کشیدگی رباط خارجی مچ پا توانبخشی این آسیب بسیار اهمیت دارد، لذا هدف این تحقیق مقایسه اثرات تفکیکی و ترکیبی دو روش توانبخشی سنتی و لباس فضایی بر حس عمقی افراد مبتلا به کشیدگی رباط خارجی مچ پا بود.روش بررسی: تعداد 30 نفر مرد و زن مبتلا به کشیدگی رباط خارجی مچ پا به صورت داوطلب در این تحقیق شرکت کردند و به طور مساوی در سه گروه توانبخشی قرار گرفتند. افراد به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه و هر جلسه 45 دقیقه تحت تمرینات توانبخشی قرار گرفتند. حس عمقی افراد قبل و بعد از هشت هفته توسط دستگاه اندازهگیری حس عمقی مچ پا مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آنوا استفاده شد P<0/05 یافته ها: نتایج تحقیق تفاوت معنی داری را در حس عمقی مچ پا بین سه روش توانبخشی نشان داد P=0/026 روش ترکیبی به طور معنی داری اثر بخش تر از روش سنتی بود P=0/024 اما بین روش ترکیبی با لباس فضایی P=0/236 و روش لباس فضایی با سنتی تفاوت معنی داری مشاهده نشد P=0/928 نتیجه گیری: به نظر می رسد روش ترکیبی تاثیر معنی داری بر حس عمقی مچ پا نسبت به روش سنتی داشته باشد، اما نیاز به بررسی های بیشتر در گروه های بیشتر افراد با گروه های سنی مختلف و ناتوانی های عملکردی بیشتر یا کمتر است تا بتوان به جمع بندی جامعی رسید

Keywords:

کشیدگی رباط خارجی مچ پا , لباس فضایی , حس عمقی مچ پا