مقایسه راستای آناتومیک ران و زانو در دوندگان نخبه مبتلا به سندروم استرس داخلی درشت نی

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 439

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPSR-6-3_006

تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1397

Abstract:

هدف: سندروم استرس داخلی درشت نی وضعیتی شامل افزایش درد در دو سوم دیستال استخوان درشت نی و در لبه ی خلفی داخلی این استخوان می باشد. هدف از مطالعه ی حاضر بررسی تفاوت راستای آناتومیک ران و زانو در دوندگان مبتلا به سندروم استرس داخلی درشتنی می باشند.روش بررسی: نمونه آماری مورد مطالعه در تحقیق حاضر 70 دونده نخبه پسر می باشد که در دو گروه مبتلا به سندروم استرس داخلی درشت نی و گروه کنترل قرار گرفتند. متغیرهای زانو ضربدری و پرانتزی (شاخص IM-IC )، زانوی عقب رفته، زاویه Q ، Anteversion ران، چرخش داخلی و خارجی مفصل ران در این افراد اندازه گیری شدند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش آماری تی مستقل و نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین میانگین زانوی عقب رفته، Anteversion ران و دامنه چرخش خارجی مفصل ران در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری وجود دارد، به طوری که میزان باز شدن بیش ازحد زانو 6/0±2/62 و 3/51±2/33 ران 16/7±2/87 و 14/38±2/52 در گروه مبتلا بیشتر می باشد و همچنین افراد گروه مبتلا به سندروم استرس اخلی درشت نی دارای محدودیت دامنه حرکتی چرخش خارجی ران 30/50±6/23 و 33/15±6/25 می باشند. p<0/05 در حالی که بین میانگین شاخص IM-IC 1/90±2/94 و 1//98±3/30 زاویه Q 11/6±3/20 و 10/7±3/90 و دامنه حرکتی چرخش داخلی ران 32/3±5/98 و 31/8±5/06 در دو گروه مورد مطالعه تفاوت معنی داری یافت نشد P> 0/05 . نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه حاضر احتمالا زانوی عقب رفته، افزایش زاویه Q، افزایش میزان Anteversion و محدودیت در چرخش خارجی مفصل ران از عوامل موثر و خطر زا در وقوع سندروم استرس داخلی درشت نی می باشند، که می توان با تشخیص به موقع ناهنجاری و مداخله زود هنگام از وقوع این آسیب پیشگیری نمود.

Keywords:

سندروم استرس داخلی درشت نی , راستای آناتومیک , دونده نخبه

Authors

امید کاشی

کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه تهران،ایران

هومن مینونژاد

دانشیار گروه طب ورزش دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، ایران

رضا رجبی

استاد گروه طب ورزش دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تهران، ایران

روح الله دایی

کارشناسی ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی دانشگاه تهران،ایران