مصطفی ذکریاپور - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
محمدحسین حامدی - استاد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی
ناصر فتورایی - دانشیار، دانشکده مهندسی پزشکی، دانشگاه صنعتی امیر کبیر

در این تحقیق، تحلیل عددی در ارتباط با اثر گرمادرمانی (افزایش دمای بدن) با استفاده از نانوذرات مغناطیسی فریت پلاتینیوم و در شرایط متغیر میدان مغناطیسی برای درمان سرطان پوست انجام شده است. حل عددی برای تحلیل مسیله انتقال گرمای زیستی و همچنین القای مغناطیسی در تومور استوانه ای پوست، درون بافت سالم با در نظر گرفتن تبخیر سطحی پوست و انتقال حرارت جابجایی سطح پوست ارایه گردیده است. نتایج کار با مطالعات پیشین مقایسه شده، صحت نتایج عددی تایید می شود. معادله انتقال حرارت زیستی برای پیش بینی افزایش دما با توجه به مشخصه های نانوذرات مغناطیسی، میدان مغناطیسی و خصوصیات بافت و شرایط محیطی به کار می رود. نتایج نشان می دهد که بین پارامترهای موثر بر تغییر دما، تغییرات قطر اهمیت بیشتری داشته، تاثیر فراوانی در گرمادرمانی دارد. همچنین از نتایج کار مشخص شده که با افزایش ضریب انتقال گرمای جابجایی، میدان دمایی در راستای محوری (ارتفاع از سطح پوست) بافت کاهش یافته، از اثرات گرمادرمانی کاسته می شود؛ بنابراین گرمادرمانی در شرایط جابه جایی آزاد محیطی موثرتر است. همچنین با تغییرات مقدار ضریب انتقال حرارت جابه جایی، محل بیشینه دما درون تومور تغییر می کند. همچنین مشخص شده میزان تبخیر سطحی پوست، تاثیر کمی در فرایند گرما درمانی دارد.

گرمادرمانی؛ القای مغناطیسی؛ ضریب انتقال حرارت جابجایی؛ نانوذرات مغناطیسی