بررسی اثر موقعیت کف پاها در عملکرد یک ساختار سلسله مراتبی و مدولار برای طراحی حرکت برخاستن از صندلی

محققین بسیاری در علم حرکت شناسی انسان، به دنبال بررسی نقش و عملکرد سیستم اعصاب مرکزی در طراحی حرکت های مختلف انسان بوده اند. برای این منظور، پژوهشگران مدل های مختلفی مختلفی ارایه داده اند. یکی از این مدل ها که طی سال های اخیر توسعه داده شده است، یک مدل سلسله مراتبی و مدولار است که به منظور بررسی نقش سیستم اعصاب مرکزی در طراحی حرکت برخاستن از صندلی طراحی شده است. این مدل در برابر شرایطی نظیر، ارتفاع صندلی توانسته به شکل مناسبی رفتار سیستم مرکزی اعصاب را شبیه سازی کند. به همین دلیل نویسندگان این مقاله در تحقیقات خود به بررسی توانایی های این مدل در برخورد با شرط محیطی موقعیت کف پا پرداخته اند. به این منظور ابتدا در آزمایشگاه، حرکت برخاستن از صندلی با موقعیت های مختلف کف پا ثبت و سپس حرکات ثبت شده با نتایج حاصل از طراحی مسیر انجام شده توسط مدل مقایسه شده است. به این منظور، حرکت برخاستن از صندلی به ازای 5 موقعیت قرارگیری مختلف کف پا ثبت شد که 3 حرکت برای آموزش آلگوریتم و 2 حرکت برای ارزیابی آن استفاده شد. نتایج نشان داد، بیشترین مقدار خطای مفصل مچ، زانو و ران به ترتیب 0/122، 0/069 و 0/092 رادیان است که بر اساس آنچه در مطالعات دیگر پیشنهاد شده، حداکثر خطای مجاز 0/17 رادیان، در محدوده قابل قبول قرار دارد. نتایج بدست آمده نشان می دهد، مدل مورد نظر توانایی مناسبی در طراحی حرکت برخاستن از صندلی دارد.

Keywords:

علم کنترل حرکت , ساختار سلسله مراتبی و مدولار , برخاستن از صندلی , موقعیت کف پاها