علی خاتمی فیروزآبادی - دانشیار دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران
احمد جعفریان - کارشناس ارشد دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران
امیر حسن زاده - کارشناس ارشد دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبایی تهران، ایران

روش ها و الگوریتم های گوناگونی جهت استقرار واحدهای صنعتی توسط متخصصین و محققین تهیه و تنظیم گردیده اند، ولی نمی توان هیچ روشی را به طور قطع روش بهینه دانست. انتخاب روش یا الگوریتم مناسب در شرایط متفاوت کاری بس دشوار می باشد، زیرا معیارهای زیادی در این انتخاب اعم از کیفی و کمی دخیل می باشند که تصمیم گیری را دشوار می سازد. لذا ایننوشتار به ارایه یک الگوی تصمیم گیری جهت انتخاب بهترین روش از بین روش ها و الگوریتم های دستی و کامپیوتری می پردازد. طرح های بهینه استقرار، ابتدا از بتن طرح ها و روش هایی که به نظر متخصصین کارایی بیشتری در واحد صنعتی مربوطه دارند به دست می آید. همچنین معیارهایی که جهت انتخاب طرح بهینه در همان شرکت اهمیت بالاتری نسبت به دیگر معیارها دارند، به صورت متغیرهای زبانی، توسط آزمون فرض میانگین هر معیار به وسیله متخصصین همان واحد صنعتی انتخاب می گردند. در انتها توسط روش تصمیم گیری FTOPSIS، مناسب ترین روش با توجه به شرایط واحد صنعتی موردنظر به دست می آید.

استقرار واحدهای صنعتی، طرح بهینه استقرار، مدل های تصمیم گیری چند شاخصه، TOPSIS، منطق فازی