شناسایی عوامل سازمانی موثر بر توسع نوآوری در نظام پیشنهادات با روش AHP فازی

امروزه نظام پیشنهادات در سازمان های دولتی و خصوصی به عنوان راهکاری برای خروج از عدم پیشرفت سازمان در محیط خود مطرح شده است. در این پژوهش با مرور ادبیات نظری و نظرسنجی از خبرگان و کارشناسان، عوامل و زیرشاخص های عوامل موثر بر توسعه نوآوری در نظام پیشنهادات، در بانک ها شناسایی شدند که این عوامل عبارتند از: ساختار، فرهنگ، اهداف و راهبردها، مدیریت، کارکنان و سیتسم های پشتیبان. سپس عوامل شناسایی شده، رتبه بندی و اهمیت سنجی گردید. بدین منظور از روش تحلیل سلسله مراتبی به عنوان یک تکینک تصمیم گیری، در یک محیط فازی استفاده شده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری اطلاعات، توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه مورد مطالعه آن در برگیرنده 22 نفر از مدیران و کارشناسان بانک شهر بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر این است که عامل ساختار از بین عوامل سازمانی پشتیبان و موثر بر توسعه نوآوری در نظام پیشنهادات سازمانی، بالاترین رتبه را کسب کرده است. نتایج این پژوهش برای بانک هایی که قصد برنامه ریزی برای توسعه نوآوری در نظام پیشنهادات سازمانی دارند، قابل استفاده است.

Keywords:

نوآوری در نظام پیشنهادات سازمانی , فرایند تحلیل سلسله مراتبی فازی , عوامل سازمانی , بانک شهر