بررسی شاخص های مورفولوژیک و فیزیولوژیک سبزفرش های چایر (Cynodon dactylon [L.] Pers. California Origin)، چمانواش بلند (.Festuca arundinacea Schreb) و آمیخته بذری آنها در شرایط تنش خشکی

سبزفرش ها مهمترین گیاهان پوششی در فضای سبز هستند. محدودیت دسترسی به آب، یکی از مهمترینعامل های محدود کننده محیطی و تنش خشکی یکی از مهمترین تنش هایی است که از رشد گیاهان جلوگیریمی کند. این تنش با ایجاد نابسامانی در تعادل بین تولید گونه های فعال اکسیژن و فعالیت های دفاع آنتی اکسیدانیگیاه، تنش اکسایشی ایجاد می کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی ویژگی های مورفولوژیک و فیزیولوژیکسبزفرش های چایر، چمانواش بلند و آمیخته بذری آنها در شرایط کم آبی بود. این آزمایش به صورت فاکتوریلدر قالب طرح کامل تصادفی با تیمار آبیاری در چهار سطح 100%، 75%، 50% و 25 % ظرفیت مزرعه روی سبزفرش های چایر، چمانواش بلند و آمیخته بذری آنها ( 20 % چایر و 80 % چمانواش بلند) در چهار تکرار انجام شد. نتیجه ها نشان داد که با کاهش سطح آبیاری، کیفیت ظاهری، وزن تر و خشک شاخساره و ریشه و مقدارکلروفیل در سبزفرش های چایر، چمانواش بلند و آمیخته آنها کاهش یافت. مقدار پرولین و آنزیم پراکسیدازسبزفرش ها با کاهش سطح های آبیاری ظرفیت مزرعه روند افزایشی نشان داد. مقدار فعالیت آنزیم هایسوپراکسیددیسموتاز، کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در سبزفرش ها ابتدا با کاهش آب از 100 % تا % 50 ظرفیتمزرعه افزایش و سپس در تیمار 25 % ظرفیت مزرعه کاهش یافت. سبزفرش چایر در بین سبزفرش ها بیشترینکارایی آنتی اکسیدانی را نشان داد. با توجه به کمبود منابع آبی کشور، استفاده از آمیخته بذری جنس های مختلفسبزفرش و نسبت های مختلف برای تحمل شرایط کم آبی و حفظ منابع محدود آب پیشنهاد می شود.

Keywords:

آنتی اکسیدان , چایر , چمانواش بلند , سبزفرش , ظرفیت مزرعه