سهراب کلثومی ایسک - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد فردوس
نسرین صالح نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد هواشناسی کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد

چگونگی جریانهای آبی (فصلی یا دائمی بودن جریان)، وضعیت منابع آب زیرزمینی (نوسانات سفره آب)، و همچنین کیفیت آب در اکوسیستم وابسته به آب، تأثیر می گذارد. مدیریت منابع آب و خاک برای حمایت از محیط زیست مورد نیاز است. در غیر اینصورت آینده ای وخیم در انتظار ماست ...؟؟؟!!! توسعه ای که نیاز حال را برآورده می سازد، بدون آن که به توانایی های موجود در محیط (که در برآورده سازی همان نیازها در آینده مؤثرند)، صدمه ای وارد نماید توسعه پایدار است. « کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه WCED ، 1987». ارزیابی پیامدهای زیست محیطی پروژه ها بیش از 30 سال نیست که پا به عرصه اجرایی پروژه ها گذاشته است اما در این مدت، بسیاری از کشورهای در حال توسعه آن را فرآیندی بر ضد توسعه دانستند و از ملحوظ داشتن آن در طرح های توسعه خود داری کردند. این در حالی است که این ارزیابی ضامن توسعه پایدار تمامی بخش های آبی است. عدم حفاظت کیفی منابع آبی اثری مخرب بر محیط زیست دارد. بدون شک حفاظت کیفی منابع آب یکی از ارکان اصلی مدیریت یکپارچه منابع آبی است و مدیریت یکپارچه منابع آبی متضمن توسعه ای پایدار است. در این بررسی برای فرآیند حفاظت کیفی چهار سطح مشخص شده است که از سطح مسائل مربوط به سیاست های کلان آغاز گشته و به سطح مسائل مربوط به پروژه های اختصاصی ختم می شود. پس از تشریح ارتباط بین حفاظت کیفی و توسعه پایدا منابع آبی، شاخص های مربوط به سطوح مختلف فرآیند حفاظت کیفی توضیح داده می شود سپس مدلی پیشنهادی سلسله مراتبی جهت ارزیابی فرآیند حفاظت کیفی منابع آبی ارائه خواهد شد.

حفاظت کیفی, منابع آب, توسعه پایدار, ارزیابی, محیط زیست