جبارعلی ذاکری - استاد، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
حامد عباسی ضامنجانی - دانش آموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی راه آهن، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

افزایش مقاومت جانبی خطوط بالاستی خصوصا در قوس ها جزء برنامه های راه آهن ها است. بسیاری از راه آهن ها، بدلیل عدم امکانتامین مقاومت جانبی در قوس های تند، ریل ها را در قوس ها جوشکاری نکرده و علاوه بر سلب آسایش مسافرین (کاهش شاخص راحتی سفر) هزینه های زیادی از بابت فعالیت های اضافی نگهداری و تعمیر اجزای روسازی تحمل می کنند. یکی از روش های ابتکاری استفاده از صفحات مهاری در زیر تراورس ها است. مهار های تراورس در بعضی از راه آهن های دنیا برای افزایش مقاومت جانبی مورد استفاده قرار گرفته اند در حالی که در ادبیات فنی میزا تاثیر این صفحات در مقاومت جانبی مورد ارزیابی قرار نگرفته است. ارزیابی و محاسبه نیروهای مقاومت جانبی در این حالت امکان تحلیل نیروهای جانبی خط و مقایسه کارآیی این روش با سایر روش ها را ممکن می سازد. در این مقاله آزمایش هایی بر روی تراورس های بتنی با اضافه کرد یک و دو صفحه مهاری صورت گرفت و نتایج آزمایش های STPT و TPLT نشان داد که بیشینه افزایش در حالت اول زمانی اتفاق می افتد که صفحه مهاری در زیر ریل داخلی بوده و مقدار آن به حدود 19 درصد می رسد. در صورت استفاده از دو صفحه مهاری (در زیر هر ریل یک صفحه مهاری) بیشینه افزایش به 37 درصد می رسد.

تراورس بتنی، خطوط بالاستی، مقاومت جانبی، مهاری تراورس