گزارش دو مورد بدخیمی پاپیلاری کیست تروگلوسال

بدخیمی مجرای کیست تروگلوسال از تومورهای ناشایع خط وسط گردن است که اکثر مواقع پس از برداشتن کیست تشخیصداده می شود و شیوع این تومور حدود 1-1/5 درصد است. در این مقاله دو مورد از بدخیمی پاپیلاری کیست تروگلوسالگزارش می شود.دام های مورد مطالعه دو گوسفند 8 و 12 ماهه بودند که در سال های 1379 و 1377 به دلیل توده ای در ناحیه گردن بهکلینیک مراجعه نموده بودند نمونه برداری با سوزن و سونوگرافی در کیست تروگلوسال از جهت رد بدخیمی منفی کاربردبالایی دارد. تنها راه قطعی درمان در کیست تیروگلوسال برداشتن آن است. از سوی دیگر در درمان آن در انسان و دام اختلافنظر جدی وجود دارد، به طوری که بعضی معتقد به برداشتن کامل تیرویید هستند، اما در صورتی که تیرویید، غدد لنفاوی ولبه های توده برداشته شده درگیر نباشند لزومی به برداشتن تیرویید و تحمیل عوارض آنبه دام نیست، می توان درگیریتیرویید را با پیگیری های مرتب تشخیص داد.

Keywords:

بدخیمی کیست تروگلوسال , پاپیلاری کارسینوما , جراحی سیسترانک