بیتا زمان زاده - کارشناسی ارشد مدیریت توانبخشی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
وحید راشدی - دکتری سالمندشناسی، مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران
مهشید فروغان - دانشیار، مرکز تحقیقات سالمندی، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی، تهران، ایران

زمینه و هدف: رکن اصلی رشد و توسعه هر جامعه ای نیروی انسانی ماهر و متخصص آن جامعه است و در این میان رهبران سازمان مهم ترین نقش و بیشترین تاثیر را در فرایند سازماندهی امور، دارا هستند. هدف از این مطالعه، تعیین همبستگی سبک های رهبری با رضایت شغلی و میزان شادکامی در کارکنان بهداشت و درمان صنعت نفت بود.روش پژوهش: تحقیق حاضر یک مطالعه کاربردی و از نوع تحلیلی می باشد و به صورت مقطعی در سال های 1395- 1394 انجام گرفته است. جامعه پژوهش کارکنان بهداشتی- درمانی بهداری صنعت نفت استان های مرکزی و لرستان (290 نفر) بودند که نمونه گیری به صورت سرشماری انجام پذیرفت. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار spss20 شد و به منظور تجزیه و تحلیل متغیرهای تحلیلی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید.یافته ها: براساس یافته ها، سبک رهبری رابطه گرا (22/04 ± 66/15)، سبک رهبری غالب بود که با رضایت شغلی (32/49 ± 176/58) کارکنان توانبخشی، درمانی و مراقبتی بهداری صنعت نفت مرکزی و لرستان همبستگی معنی داری داشت (r=0/579، p<0/01).نتیجه گیری: سبک رهبری رابطه گرا، همبستگی مستقیمی با رضایت شغلی کارکنان داشت. لذا توجه بیشتر به سبک رهبری رابطه گرا به منظور افزایش رضایت شغلی کارکنان و نیز پژوهش بیشتر جهت تعیین سبک رهبری مناسب در محیط های کار تلاش در جهت ارتقاء آن توصیه می شود.

رضایت شغلی، شادکامی، رهبری