ژیلا نجف پور - دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، تهران، ایران
محمدرضا جعفری - پزشک عمومی، بیمارستان شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، تهران، ایران
مریم حاتمی زاده - کارشناس ارشد مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، بیمارستان شریعتی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، تهران، ایران
سوسن رحیمی - کارشناس مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی، تهران، ایران

زمینه و هدف: ترخیص با رضایت شخصی، ترک بیمارستان با وحود توصیه های پزشکی است که می تواند نشانگر نارضایتی بیماران و یک چالش قابل توجه مدیران نظام سلامت باشد. این پژوهش به بررسی دلایل ترخیص با رضایت شخصی پرداخته و نتایج را با گروه شاهد (ترخیص با نظر پزشک) نیز مقایسه نموده است. روش پژوهش: پژوهش حاضر یک مطالعه مورد- شاهدی می باشد که تعداد 280 نمونه به روش طبقه ای تصادفی در 2 گروه بیماران ترخیص شده با مسیولیت شخصی و ترخیص شده با نظر پزشک انتخاب شدند.برای گردآوری داده ها از پرسشنامه سنجش میزان رضایت بیماران_ همراهان در واحدهای بیمارستان استفاده کردید. داده ها با استفاده از آزمون های کای دو و ر گرسیون خطی در نرم افزار SPSS16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاکی از آن بود که متغیرهای سن، دارا بودن بیمه پایه و مکمل، روز مراجعه، تحصیلات و شاغل بودن بیمار دارای تفاوت معنی دار در 2 گروه بودند و از این میان متغیرهای بیمه پایه (p= 0/020)، سن (p= 0/020) و وضعیت اشتغال (p= 0/030)، بر ترک بیمارستان با مسیولیت شخصی تاثیرگذار بود. مهمترین علل ترخیص با مسیولیت شخصی از دیدگاه بیماران عدم تعیین تکلیف وی، مشکلات شخصی، احساس بهبودی نسبی و عدم رسیدگی از سوی پزشکان در بیمارستان بود. نتیجه گیری: به نظر می رسد علت مشکلات پیرامون تصمیم بیمار بر ترک بیمارستان با مسیولیت شخصی، فقدان نظارت لازم بر عملکرد خدمات پزشکی و پرستاری و نیز عدم انگیزه لازم در پرسنل جهت پیشگیری از این امر است. لازم است مسیولین در جهت کسب رضایت بیماران، زمینه های لازم را جهت ارتقاء سطح کیفیت ارایه خدمات فراهم نمایند.

رضایت بیمار، بیمارستان، بیمار