محمدمهدی انصاری - دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی

مطبوعات دوره پهلوی اول، به عنوان ابزار تبلیغاتی دستگاه حکومتی با هدف بازتولید مشروعیت و حقانیتبرای سلسله پهلوی به طرح اندیشه ایرانشهری و ترویج گرایشات ناسیونالیستی و باستا ن گرایانه پرداختند .حال اینکه این مطبوعات و نشریات که توسط روشنفکران ونخبگان وابسته به دربار پهلو ی اداره می شدند،چگونه در پی دست و پا کردن مبانی هویتی جدیدی برای جامعه سنتی و استبداد زده ایران بودند، در اینمقاله مورد بررسی قرار می گیرد. البته در چنین فضای فکری و سیاسی قرار بود روشنفکران و روزنامه نگارانوابسته به دربار، هم دستاوردهای تمدنی غرب را و ارد کنند و هم به تعمیق روحیات ناسیونالیستی و علایقباستانی و تاریخی ایرانیان بپردازند که این خود حاکی از یک اندیشه پاردوکسیکال بود یعنی ورود به دنیایمدرن با تاکید بر سنن و اسطوره های باستانی . البته به رغم فعالیت دستگاه تبلیغات رضاخانی به واسطهحاکمیت فضا ی بسته سیاسی، اندیشه ایرانشهری در نهایت نتوانست پایه های مشروعیت حکومت پهلوی رااستوار سازد.

مطبوعات، اندیشه ایرانشهری، باستان گرایی، مشروعیت