مسعود ایرانپور - کارشناس دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان
رقیه دهقان رجبی - دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

اسراف مفهومی است که در افراد مختلف و اوضاع گوناگون و اجتماعات مختلف مصادیق متفاوت و مختلفی می تواند داشته باشد، مثلاً ممکن است پوشیدن لباس و یا خوردن غذایی خاص در شرایطی که در جامعه نیازمند و محتاج وجود ندارد، اسراف نباشد؛ لکن همان پوشاک و خوراک در جامعه ای فقیر و یا زمانی خاص، زیاده روی و اسراف محسوب شود پرهیز از اسراف در زمینه اقتصادی، سرمایه های فرد و جامعه را از تلف شدن محفوظ می دارد و دوام حیات مادی انسان را در هنگام مواجهه با مشکلات زندگی بیمه می کند. در بعد اخلاقی؛ مبارزه با اسراف فرد و جامعه را قادر می سازد، تا به اساسی ترین مسئولیت انسانی و اخلاقی خود که کمک به مستمندان و همدردی با آنهاست، بپردازد. آری، نور و هوا، آب و خاک، توان و نیرو فکر و استعداد، همه و همه از آنِ خداوند است و بر همه حقّ دارد و بهترین کارها میانه روی است و مصرف بیش از حد را اسراف دانسته و در قرآن آمده که اسراف حرام می باشد و خداوند اسراف کاران را دوست ندارد و اسراف کاران اهل جهنم می باشند. مسلماً اسرافکاران برادران شیطان هستند و شیطان بر خدا کافر است.

آب، قرآن، اعتدال، الگوی مصرف