محمد سلطانی فر - دانشیار گروه ارتباطات واحد علوم و تحقیقات تهران دانشگاه آزاد اسلامی

سند چش م انداز 20 سا له جمهوری اسلامی، تصویری از ایران آرمانی آ ینده است؛ اما، کشور ایران تا چهمیزان در راستای رسیدن به افق های سند چشم انداز و جامعه ایرانی توسعه یافته در سال 1404 در حالحرکت است چقدر تلاش شده است تا از طریق رسانه ها و نظام ارتباطات هماهنگ، سیاست گذاری وبرنامه ریزی شده، طبقات مختلف مردم و نخبگان و پژوهش گران بازتاب منافع و آرمان های خود را در سندمشاهده کنند و از آن مه متر هماهنگ با آن و در راستای تحقق اهداف آن همراه شوند علی رغم شروع برنام ه چشم انداز، هنوز اغلب مردم آگاهی کافی نسبت به این سیاست گذاری و چشم اندازملی ندارند . آگاه کردن مردم نسبت به این چشم انداز می تواند جامعه را برای اجرای سریع و تاثیربخش آنآماده کند و انتظاری که در خصوص تحقق برنامه ها وجود داشته را برآورد سازد. این طور پیش بینی شده استکه این سند جامع و کلی بایستی در طول چهار برنامه عملیاتی پنج ساله و در عرض 20 سال به نقطه مطلوبخویش برسد و در این میان رسانه ها که بسترساز توسعه کشورند بایستی در قالب نق ش های متفاوت اهدافکلان توسعه کشور را محقق سازند.در زمان های به سر می بریم که پروفایل های فیس بوک، توییتر، گوگل پلاس، ویندوزفون، اینترنت پرسرعت، عینکگوگل، خودرو ها و تلویزیون های هوش مند و … از سرعت فکر ما پیشی گرفته اند . شرکت های ارایه دهندهتکنولوژی ها، شبکه ها، وب ها، اپلیکیشین ها و داد ه های هوشمند، چنان فضای هوشمند ی در اطراف ما به وجودآورده اند، که دیگر راهی جزء تلاش برای تطبیق با این محیط های هوشمند، برای جوامع باقی نمانده است.از آن سو، صدای پای یکی از مهم ترین رسانه های هوشمند قرن اخیر شنیده می شود: انواع تکنولوژی هایپوشیدنی که کلیه کارکردهای نوین تلفن های هوشمند را به فضای رسانه ای شخصی افراد می کشاند مانندعینک هوشمند گوگل.لزوم توجه به روند پیشرفت تکنولوژی در همه عرصه ها و تصمیم سازی و تصمیم گیری و برنامه ریزیبراساس آن ها در سند چش مانداز می تواند فاصله و نگاه آینده کشور را مطلوب تر و واقع بینانه تر کند. واقعیت این است که مفهوم و نقش رسانه هایی چون رادیو و تلویزیون، مطبوعات، اینترنت و رسانه هاینوین شامل خانواده و ب 1، و ب 2، و ب 3 تا وب N، در برنامه های چشم انداز 1404 توسعه کشور، در حالی که بسیار مهم و دارای اهمیت فوری در توجه به آن است؛ اما همچنان گنگ، مبهم و بدون برنامه و ساختارمشخص است . این در حالی است که حداقل سه وضعیت فوری جدی در سیاست گذاری رسانه ها، در نظامرسانه کشور و برنامه ریزی های توسعه کشور به ویژه در راستای چشم انداز 1404 هنوز بدون توجه لازم باقیمانده است که عبارت اند از:● کارکردها، عملکرد و ویژگی های رسانه های نوین در نظام رسانه ای کشور و در برنامه ریزی های توسعه کشور؛ ● سبک ها، کارکردها و عملکرد جدید رسانه های سنتی تحت تاثیر رسانه های نوین و محیط و شرایطی که برای رسانه های سنتی به وجود آورده اند؛● تحولات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ناشی از رسانه های نوین و فناوری های نوین اطلاعات و ارتباطات؛ ● سهم مردم به عنوان مخاطبان فعال مشارکت جو در برنامه های چشم انداز توسعه کشور و توانمندسازی آن ها در آن راستا.

سند چشم انداز، رسانه های نوین، تکنولوژی های هوشمند، مخاطب مشارکت گرا