ارایه مدل ریاضی جهت پیش بینی خرابی و برنامه ریزی جهت جلوگیری از هدر رفتن آب در لوله های شبکه آبرسانی

در این مقاله، جهت تخمین شدت خرابی در لوله های آبرسانی از یک مدل ریاضی به فرم تابع توانی استفاده شده است. باید آگاه بود، شبکه لوله های آبرسانی از نوع سیستم های تعمیر پذیر می باشند. لذا در مدل پیشنهادی با در نظر گرفتن یکسری متغیرهای مجهول اثرات همزمان مربوط به نوع خرابی و همچنین اثرات تعمیرات شبکه منظور شده و سپس با استفاده از مدل مذکور تابع محتمل خرابی بر حسب دوره های سرویس دهی شبکه محاسبه شده است. در ادامه متغیرهای مجهول با استفاده از روش «بیشینه سازی تابع محتمل» محاسبه شده اند. برای این منظور، با مساوی قرار دادن مشتق اول تابع محتمل نسبت به متغیرها، دستگاه معادلات غیر خطی حاصل شده که با حل همزمان آنها متغیرهای مجهول قابل محاسبه خواهند بود. لازم بذکر است، با استفاده از تابع شدت خرابی امکان پیشگوئی خرابی برای یک دوره آتی و در نتیجه محاسبه خرابی تجمعی میسر خواهد شد. علاوه بر این می توان تابع در دسترس بودن سیستم را نیز محاسبه نمود. بدین ترتیب، اولویت بندی جهت برنامه ریزی مناسب عملیات مربوط به نوسازی و اصلاح لوله های شبکه قابل انجام خواهد بود. در پایان، با استفاده از مدل پیشنهادی محاسبات مربوط به پیشگوئی شدت خرابی در لوله های شبکه آبرسانی شهر پیلوت انجام و سپس نتایج با مشاهدات واقعی مقایسه شده است.

Keywords:

تابع شدت خرابی , سیستم تعمیر پذیر , تابع محتمل , بیشینه سازی تابع محتمل , خرابی تجمعی