رضا رجبی - دانشیار دانشگاه تهران
لیلا یوزباشی - مربی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان
اسماعیل ابراهیمی تکامجانی - استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران

عقیده بر این است که لوردوز کمری بیش از حد (هایپرلوردوزیس) عاملی خطرزا برای کمردرداست. در منابع موجود، تمرینات و حرکات اصلاحی مختلفی برای برطرف کردن هایپرلوردوز کمرپیشنهاد شده است. طی سال های اخیر، تمرینات پیلاتس مورد توجه عموم مردم، به ویژه درکشورهای غربی قرار گرفته و پیشنهادهای محدودی در خصوص بهبود تعادل و پوسچر بر اثرانجام این نوع تمرینات ارایه شده است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر و کاربرد تمرینات پیلاتسبر میزان هایپرلوردوز کمری زنان غیرورزشکار است. برای این منظور، ابتدا با استفاده از خطکش منعطف، میزان قوس کمری 30 زن سالم20-30 ساله اندازه گیری شد تا دامنه طبیعی لوردوز کمری مشخص شود. میانگین 43/74 درجه و انحراف استاندارد 8/02 درجه بهدست آمد و عدد میانگین ± یک انحراف استاندارد به عنوان دامنه طبیعی در نظر گرفته شد. سپس، 33 نفر به عنواننمونه آماری انتخاب شدند که درجه لوردوز کمری آن ها بیشتر از 51/76 درجه (بیش از محدوده طبیعی تعیین شده)، دامنه سنی شان 20-30 سال بود و طی شش ماه گذشته فعالیت ورزشی منظمی نداشتند. نمونه ها به مدت هشت هفته، سه جلسه در هفته ( 24 جلسه) و هر جلسه یک ساعت تمرینات پیلاتس طراحی شده (شامل حرکات کششی و تقویتی) را انجام دادند. در پایان،25 نفر در پس آزمون شرکت کردند و مجددا میزان قوس کمری آن ها اندازه گیری شد. نتایج نشانداد بین قوس کمری نمونه های مورد نظر، قبل و بعد از انجام تمرینات پیلاتس اختلاف معنی داریوجود دارد (P=0/001). با توجه به یافته تحقیق، می توان نتیجه گرفت که تمرینات پیلاتس استفاده شده در تحقیق حاضر در کاهش هایپرلوردوز کمری زنان موثر بوده است و می تواند درحیطه حرکات اصلاحی، به صورت مستقل یا ترکیب با حرکات اصلاحی موجود، برای اصلاحناهنجاری هایپرلوردوز کمری استفاده شود. از آنجا که این تمرینات جذابیت و تنوع دارند، تداوماجرای آن بیش از تمرینات دیگر است؛ از این رو می تواند به عنوان روشی جدید در حیطه حرکاتاصلاحی مطرح باشد.

تمرینات پیلاتس، هایپرلوردوز کمری، زنان غیر ورزشکار